powiew powietrza

См. также в других словарях:

• powiew — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. powiewwie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łagodnie odczuwany podmuch, ruch powietrza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ożywczy, wiosenny, rześki powiew. Powiew od morza. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• powiew — m IV, D. u, Ms. powiewwie; lm M. y «lekki, łagodny ruch powietrza; podmuch» Ciepły, lekki, ożywczy, świeży powiew. Chłodny, mroźny, rześki powiew. Wilgotny powiew od jeziora. przen. Powiew miłości, nienawiści …   Słownik języka polskiego

• wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… …   Słownik języka polskiego

• wiew — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wiewwie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prąd powietrza; powiew : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mroźny wiew wiatru. Wiew chłodu, stęchlizny. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• podmuch — m III, D. u; lm M. y 1. «ruch, powiew, pęd powietrza naturalny lub wywołany działaniem urządzeń mechanicznych» Delikatny, lekki, gwałtowny, silny podmuch. Podmuchy wiatru. ◊ Podmuch jesieni, wiosny itp. «pierwszy chłód lub pierwsze ocieplenie… …   Słownik języka polskiego

• przewiew — m IV, D. u, Ms. przewiewwie; lm M. y «przepływanie, krążenie powietrza; prąd powietrza, powiew wiatru» Przewiew od wody. Gorąco nie do wytrzymania, nie ma żadnego przewiewu! Nie odczuwać przewiewu …   Słownik języka polskiego

• chłód — m IV, D. chłodu, Ms. chłodzie; lm M. chłody «dość niska temperatura powietrza; umiarkowane zimno» Dokuczliwy, ostry, przejmujący, przenikliwy, rześki, wilgotny chłód. Jesienne chłody. Nocny chłód. Powiew chłodu. Uczuć chłód. Drżeć z chłodu.… …   Słownik języka polskiego

• dech — m III, D. tchu, blm «wciągane do płuc i wypychane z nich powietrze, tchnienie; czynność narządów oddychania; oddech» Krótki, świszczący dech. Chwytać, wstrzymać dech. Nabrać tchu. Nie móc złapać tchu. Tchu komu braknie, zabrakło; dech zamiera… …   Słownik języka polskiego

• wiew — m IV, D. u, Ms. wiewwie; lm M. y książk. «ciąg, strumień powietrza; powiew, podmuch» Rześki wiew wiatru. Wiew niosący się od jeziora. przen. Wiew śmierci. Wiew grozy …   Słownik języka polskiego

• zimno — I n III, Ms. zimnonie; lm M. zimnona 1. «niska temperatura powietrza; pogoda charakteryzująca się niską temperaturą; chłód, ziąb» Dojmujące, dokuczliwe, dotkliwe, lodowate, przejmujące, przenikliwe, przykre zimno. Nocne, poranne, polarne zimno.… …   Słownik języka polskiego

• przewiew — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. przewiewewie {{/stl 8}}{{stl 7}} przepływ, prąd powietrza; powiew wiatru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mocny, chłodny przewiew. Otworzyć okna dla przewiewu. Bardzo tu duszno, nie ma żadnego przewiewu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień